Program Przyjaciele Zippiego to jeden z najlepszych programów promocji zdrowia na świecie. Obecnie jest realizowany w 28 krajach i uczestniczyło w nim już ponad 700 000 dzieciW dniach 24-27 września 2012 r. w New College w Oxfordzie odbyło się spotkanie, w którym uczestniczyło 48 przedstawicieli z 17 krajów, reprezentujących między innymi Trynidad i Tobago, Kanadę, USA, Singapur, Brazylię, Jordan, Mauritius czy Islandię. Było to już trzecie seminarium zorganizowane dla partnerów i koordynatorów krajowych Programu Przyjaciele Zippiego.
Podobnie jak poprzednie, spotkanie to miało na celu wymianę doświadczeń, wspólne uczenie się, dzielenie się pomysłami i było okazją do snucia refleksji oraz planów na przyszłość. Świetna organizacja, przyjazna atmosfera, a także zaangażowanie wszystkich uczestników – spowodowały, że to seminarium było niezwykle inspirujące i użyteczne. Spotkanie ludzi z różnych stron świata, połączonych wspólną ideą partnerstwa dla dzieci – to czas radosnej wymiany i „ładowania akumulatorów”.
Wśród wielu bardzo interesujących sesji, przedstawiciele różnych krajów prezentowali krótkie historie sukcesu „Success Stories”, oto niektóre z nich:
- W północnej Anglii jeden z trenerów, w ramach szkoleń dla nauczycieli, prowadzi spotkanie z dziećmi w obecności grupy nauczycieli, przygotowywanych do realizacji programu. Takie „lekcje Zippiego” na żywo bardzo wzbogacają wiedzę i praktyczne umiejętności nauczycieli;
- W Argentynie Zippi pomógł chłopcu rozmawiać z tatą na temat śmierci mamy;
- W Polsce (w przedszkolu nr 224 Sióstr Felicjanek w Warszawie) dzieci zabierały Zippiego do domu na sobotę i niedzielę. Rodzice zaczęli ilustrować i opisywać te wizyty w księdze wędrówek Zippiego pt. „Zippi poznaje świat”. Każda następna rodzina starała się, żeby zaproponować jakąś atrakcyjną wycieczkę, wspólne aktywności, wymyśleć coś, czego jeszcze Zippi nie robił w czasie poprzednich wizyt. Dzieci nie mogły się doczekać na odwiedziny Zippiego, nie tylko ze względu na Zippiego, ale również, a może nawet przede wszystkim ze względu na wspólnie spędzany czas w rodzinie.
- Nauczycielka z Anglii pracująca z dziećmi o specjalnych potrzebach, powiedziała: „Realizacja podstaw programowych powoduje, że wiele czasu poświęcamy na uczenie o wyprawach Vikingów, czy historii Tudorów. Często jestem zadziwiona, jak wiele wnosi do edukacji naszych dzieci program Przyjaciele Zippiego. Nasze dzieci mają możliwość zrozumienia własnych emocji i przynosi im to natychmiastowe korzyści”.
- W Norwegii opracowano zestaw dodatkowych pytań, jakie nauczyciel może zadawać dzieciom, które w trakcie zajęć Zippiego mówiły o trudnościach i problemach, jakich doświadczają. Jest to rodzaj rozwinięcia problematyki programu poprzez traktowanie dzieci w sposób nieoceniający i zachęcanie ich do sprawdzania różnych strategii radzenia sobie z trudnościami i wymyślania nowych. W trakcie szkoleń, nauczyciele odtwarzają scenki, aby przećwiczyć zadawanie pytań.
- Poziom przemocy w Trynidad i Tobago jest przerażający, wiele dzieci odczuwa tego skutki. Najczęściej ofiarami zbrodni są osoby w wieku ok. 17 lat. Program Przyjaciele Zippiego, który od niedawna jest wprowadzany w tym kraju, wyposaża dzieci w podstawowe kompetencje radzenia sobie w tych trudnych sytuacjach.
Seminarium było też okazją do zaprezentowania między innymi:
- materiałów i pomocy do realizacji Programu Przyjaciele Zippiego z dziećmi o specjalnych potrzebach edukacyjnych (Kasia Cichocka - Segiet z Polski i Caroline Lifford z PFC – Anglia);
- „Jeden dzień dla siebie” – pomysł z Brazyli, na warsztaty promocji zdrowia psychicznego i wsparcia osób zarządzających oświatą, decydentów, sponsorów;
- „Apteczka pierwszej pomocy psychicznej” – w Islandii do materiałów Programu Przyjaciele Zippiego dołączana jest magnesowa tabliczka z 10 wskazówkami „Jak dbać o dobrą kondycję psychiczną”. Sigrun Danielsdottir, reprezentująca Islandię, przedstawiła koncepcję tworzenia przez dzieci „apteczki” – pudełeczka pierwszej pomocy. Dziecko wkłada tam różne przedmioty, które mogą mu poprawić humor, pozwolą poczuć się lepiej w sytuacji trudnej lub będą mu przypominać o czymś ważnym, dobrym, bezpiecznym (dzieci Sigrun włożyły do „apteczki” np. zdjęcia, stary portfelik – przypominający dawny dom, grę przypominającą o tym, że zawsze można szukać rozwiązań, czy szaliczek z dzieciństwa zrobiony przez ukochaną babcię).
- Koleżanki z Mauritiusa – pokazały, w jaki sposób zapewniają wszystkim dzieciom na tej małej wyspie, dostęp do pomocy psychologiczno – pedagogicznej. Realizując Program Przyjaciele Zippiego, zobaczyły, jak wiele jest problemów do rozwiązania i jak bardzo ograniczony jest dostęp do psychologów i pedagogów mogących udzielić pomocy i wsparcia dzieciom.
- Lee Lin Kang z Singapuru zaprezentowała bardzo praktyczne sposoby włączania całej społeczności szkolnej, a nawet lokalnej – w promowanie zdrowia wśród dzieci i młodzieży.
Nie sposób opowiedzieć o wszystkich pomysłach, przede wszystkim jednak słowo pisane nie odda tej wspaniałej, twórczej i przyjacielskiej atmosfery, jaka towarzyszyła nam w murach dostojnej uczelni w uroczym miasteczku OXFORD.
By the way – czy wiedzieli Państwo, że nie ma jednego uniwersytetu Oxford? Na to, co nazywamy Uniwersytetem Oxfordzkim składa się obecnie 39 Kolegiów, a New College jest jednym z najstarszych (nazwa „nowy” jest w tym przypadku również myląca).
